Νανούρισμα.
Απ ‘όλα τ’ αστέρια τ’ ουρανού….
εγώ εσένα λάτρεψα...
Γιατί το φως σου μ’ έλουζε
ζωή πριν φτάσεις καν κοντά μου…
Κι ήρθε η ώρα ν’ ανταμώσουμε…
εμείς οι δυο αστέρι μου..
Γιατί άπειρος είν’ ο
χρόνος που’ μεινες μακριά μου..
Νομίζω εσύ με γέννησες
ξανά.. κι ας μέσα μου μεγάλωνες..
Γιατί η κάθε ανάσα σου στο στήθος μου λυτρώθηκε…
Κι είναι το βλέμμα σου
θαρρείς ο μόνος λόγος ύπαρξης…
Που δείχνει απόλυτα το
δρόμο προς το Θείο…
Το χέρι σου στο χέρι μου με μιάς βούτηξε και χάθηκε…
Και γω του κόσμου όλου
ευχές στο γέμισα… να τον γνωρίσεις με αγάπη.
Κι ας είν’ η αγκαλιά μου
τώρα παρηγοριά κι ανάσταση…
Το ξέρω γρήγορα κι εσύ φτερά
θα βγάλεις….
Μα πάντα αστέρι μου λαμπρό…
εσύ μονάκριβό μου…
Γύρνα κι έλα να με βρεις…
να κάνω το παράπονο συντροφιά δικιά μου.
Μάϊος 2013, Ξάνθη, by Athina T. ® (αφιερωμένο στην αδερφή μου και στην ανιψιά μου)
Και οι δύο σε ευχαριστούν πολύ ! Είναι υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ευχαρίστηση είναι όλη της θείας!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈβγαλα και μουσικούλα να το συνοδεύει....