Αφιέρωμα
Δεν ήταν τυχαία
η μέρα που διάλεξες
να φύγεις.
Ακόμα και για το
θάνατο,
δεν άλλαξες
συνήθειες.
Ναι, την Τρίτη
διάλεγες τα φρούτα
της βδομάδας.
Την Τρίτη τα έβρισκες
με την ασθενική σου ανάσα
και αυτή σε άφηνε
να σεργιανάς στη παλιά
σου γειτονιά
για λίγες
πιπεριές,
μισό κιλό
ψάρια
και λίγο τυρί
φρέσκο.
Κι έπειτα,
με μιαν ακόμα
μεγάλη ανάσα,
έφτανες
να κουβαλάς πάντα τα διπλάσια.
Γιατί τέτοιο
άνθρωπο σε γέννησε
ο Θεός,
με δυο χέρια
γιατροί τ’ ανθρώπου
και ένα μυαλό
ανοιχτό σε κάθε μικρόκοσμο.
Την Τρίτη χαμογελούσες
λίγο περισσότερο,
αν και όλοι σ’ αγαπούσαν
το ίδιο κάθε μέρα.
Ίσως,
γιατί ήταν απλά
η αφορμή
να θυμίζεις
στη ζωή το νέο νόημα
που της έδωσες
εσύ.
Σου ανήκει, λοιπόν,
αυτή η μέρα,
και γω την ξαναβαφτίζω Παρασκευή από
το όνομά σου..
όχι για να μπορώ να σε θυμάμαι εγώ,
αλλά
όλες οι Τρίτες του κόσμου.
*Σε έναν υπέροχο μαχητή της ζωής,
τη νονά μου.
23 Φλεβάρη 2016, Πρέβεζα, by Athina T. ®
