Το σπίτι δίπλα στην εκκλησία

Ξύπνησα και σήμερα πάλι νωρίς. Ίσως, από την υγρασία στο μαξιλάρι μου, ίσως, από το πένθιμο σκοπό της καμπάνας.  Μεγάλη Παρασκευή.  Ο ουρανός, όπως πάντα, μάχεται ανάμεσα στο θάνατο και τη ζωή που δίνει η άνοιξη κι ο ήλιος.
Πονάω στο στήθος. Όχι..πονάω παντού. Γενικά και ειδικά. Και κάθε φορά που χτυπάει η καμπάνα, λες και συντονίζεται μέσα μου ο πόνος, οι σκέψεις, τα γιατί μου.. οι αμαρτίες μου. 
Μεγάλη μέρα σήμερα. Για τα λάθη μου,τα πάθη μου..τους ζώντες μου και τους νεκρούς μου. Μια μάνα σήμερα κλαίει για το παιδί της. Κι αυτή η εικόνα χωράει μέσα της κάθε θρήνο..δίχως αμφισβήτηση.
Χριστέ μου.. ταπεινός στέκω μπροστά σου. Γιατί είχα καιρό να σού μιλήσω. Ένα συγνώμη ψελλίζω για πρωινό και ένα δάκρυ καταπίνω για πρόφταση : αλίμονο, γλυκιά μου ανθρωπότητα, που ακόμα επιμένεις να σταυρώνεις την Αγάπη.

Σέρρες, Απρίλιος 2022, by Athina T. ® 

https://www.youtube.com/watch?v=XMbvcp480Y4

Εξομολόγηση

Ο ΓΙΟΣ

Εγώ

και σήμερα θα μπω σε αυτό το σπίτι

σαν παιδί. 

Σαν παιδί σου.

Θα καθίσω εκεί που σου άρεζε,

θα φέρω στο πρόσωπό μου

τη μάλλινή σου ρόμπα.

Λένε

με τις μυρωδιές ταξιδεύεις

πιο γρήγορα. 

Πατέρα,

ποιό είναι το αγαπημένο σου φαγητό;

Η αγαπημένη σου συνήθεια;

Με άντεχες όταν ήμουν μικρός,

ή σε γέμιζα εντάσεις; 

Περίεργο πώς έτσι ξαφνικά,

μέσα στο κενό σου,

γέμισα τόσες ερωτήσεις. 

Και τώρα; Τί να τις κάνω; 

Ψάχνω μαύρο σακάκι μεσ' το βράδυ..

Πατέρα!

Πόση ορφάνια να χωρέσει

σε τόσο λέξη ιερή. 

(Για τον παππού Παναγιώτη, 

τον παππού του Θωμά, της Άννας, της Βασιλικής.) 

Σέρρες, Απρίλιος 2022, by Athina T. ®

https://youtu.be/f1KERgeRAHo