Σήμερα, το πάπλωμα μαγικά τριπλασίασε το βάρος του. Κι εκείνος έπαιξε ξανά το νεκρό τοπίο πάνω στο ιδρωμένο κατωσέντονο.
Πήγε δώδεκα σχεδόν. Στη Γαλλία ετοιμάζονται για μεσημεριανό.. ο Μάνος, στην Ελλάδα του 2016, πιθανόν για μια δόση καφεΐνης. «Τον καφέ ποιος τον φτιάχνει; ΕΛΕΟΣ».
Διάδρομος, τουαλέτα, σαλόνι.. όλα τα φώτα ανοιχτά από το βράδυ. «Άχρηστοι διακόπτες.. σας βαριέμαι». Μέχρι που σεξ τού έταξαν στο υπνοδωμάτιο για ν’ αφήσει την καναπεδάρα του. Όλα τα απαραίτητα εκεί τριγύρω: λιγδιασμένα πιάτα, μουχλιασμένα αποφάγια, παρεάκι με το τηλεκοντρόλ.
Ζωάρα ο κυρ Μάνος. Ας είναι καλά ο ΟΑΕΔ κι ο dady. Με τρεις κι εξήντα το επίδομα, ποιος ψάχνει για δουλειά; «Κανείς σου λέω, ούτε καν ο πεινασμένος», απάντησε ξανά η λακκούβα του καναπέ.
Λογοτεχνικό διήγημα 120 λέξεων (ακριβώς) με θέμα Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου